...klaar!

Dit portret heb ik gemaakt met verschillende soorten kleurpotloden: Caran D'Ache Supracolour Soft, Derwent Coloursoft en Faber Castell Polychromos.Het formaat is 100x65cm.

Kleurpotloodtekening van Vera, stadium 3

Alweer een heel stuk opgeschoten! Naast de sjaal en het haar, is er ook nog werk te doen aan het gezicht zelf. Met zoveel rode tinten eromheen wordt de huid anders te bleek. Haar linker gezichtshelft (voor ons de rechterkant zoals we er tegenaan kijken) zal nog wat warmer geschaduwd worden, evenals het voorhoofd.
Als het straks klaar is, scan ik het in delen en plak alles weer samen in Adobe Photoshop. De kwaliteit van de afbeelding zal dan een stuk beter zijn dan op de 3 foto's die ik tot nu toe heb geplaatst.

Vera, stadium 2

Het kleurpotloodportret van Vera vordert goed. Ik geniet nog steeds van het werken op zo'n groot formaat.
Gaandeweg heb ik wat nieuwe potloden uitgeprobeerd naast mijn vertrouwde Caran D'Ache Supracolour Soft, en -Pablo. Zo heeft Derwent Coloursoft prachtige, volle kleuren rood, oranje en paars die ik voor de sjaal kan gebruiken. Maar de ontdekking van deze maand is toch wel Faber Castell Polichromos. Zacht en vol kleur. Ik heb gisteren 2 kleuren rood gekocht, maar ga binnenkort alle kleuren aanschaffen die ik voor een portret nodig heb! Alle merken combineren prima met elkaar, en dat is ook nodig omdat ik zoveel lagen over elkaar teken.

Kleurpotlood tekening Vera, 1e stadium

Mijn jongste nichtje Vera heb ik sinds ze heel klein was al talloze keren gefotografeerd, en het kon nooit slecht uitpakken, want ze is ongelofelijk fotogeniek. Dat juist zij het onderwerp zou worden voor mijn eerste XL portret in kleurpotlood is dan ook niet zo vreemd. Heerlijk om zo groot te werken! Aan het koffiekopje onderin beeld zie je, hoe groot dit werk is (100x65cm).
Behalve dat Vera een natuurlijke schoonheid is, heeft ze een bijzonder sensibel en mooi karakter. Ik hoop dat dit in mijn portret voldoende tot uiting komt.

Snuit

Afgelopen donderdag moesten we voorgoed afscheid nemen van onze lieve hond Snuit. Bijna 12 jaar lang maakte ze deel uit van ons gezin; we vonden haar in 2001 samen met haar broertjes, zusjes en moeder onder een geimproviseerd kraamnest onder een struik in Perissa, Santorini (Griekenland). Eén van haar zusjes woont nog steeds bij vrienden van ons in Alphen.
We missen onze lieve hond heel erg. Door deze potloodtekening te maken voelde ik me eventjes weer wat dichter bij haar...